Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

The Durutti Column - LC (1981,Fact 44)


Με το που ακουμπάει η βελόνα το πικάπ ανοίγουν μπροστά σου εικόνες της παιδικής σου ηλικίας.. μελαγχολία,αμφιβολία.. αλλά και συγκρατημένη αισιοδοξία για αυτά που έρχονται (;)
Τα απίστευτα περιεκτικά κιθαριστικά riffs του Vini Reilly σε συνδυασμό με το ψυχρό drum machine του Bruce Mitchell σε ταξιδεύουν πολύ βαθιά, εκεί οπού ο καθένας ξέρει τι κρύβει.. Η κιθάρα κάνει κύκλους, ξεκινώντας από ένα riff και καταλήγοντας πάλι σε αυτό.. αφού πρώτα έχει περάσει μέσα από το κεφάλι σου..
Θα ήταν ανούσιο να αναλωθώ σε underground λεπτομέρειες περί label και περιβόητης σκηνής του Manchester... όχι γιατί δεν τις γνωρίζω αλλά γιατί η μοναδικότητα αυτού του δίσκου ξεπερνά τα οποιαδήποτε όρια περί μουσικών σκηνών,ανεξάρτητων labels κτλ... (ok, το παραδέχομαι.. είμαι fan του Vini.. Άλλωστε αυτό τον ρόλο τον έχουν αναλάβει τα μ.μ.ε και "έγκριτοι δισκοκριτικοί". Εμείς απλά σαν μουσικόφιλοι δίνουμε μια προσέγγιση σε κάποιον που θέλει να ακούσει τον οποιοδήποτε δίσκο που ανεβάζουμε). Για την ιστορία αναφέρω μόνο ότι ο δίσκος κυκλοφόρησε από το label της Factory.
Απλά ένας δίσκος αριστούργημα.. Αφιερωμένος στην παιδική αθωότητα,στα όνειρα, στα παιδιά που αντί να κάθονται σε πράσινα πάρκα.. έπαιζαν και μεγάλωναν στα σκαλάκια πολυκατοικιών, σε όσους μεγάλωσαν κοιτάζοντας από το παράθυρο της κουζίνας τους τον γκρίζο ουρανό και τα πολύχρωμα μανταλάκια στον ακάλυπτο...

Υ.Γ 1 : Μπάντες όπως οι Slowdive οφείλουν πολλά στην υπαρξή τους λόγω του συγκεκριμένου album... :)

Υ.Γ 2 : Προτείνω την ακρόαση του δίσκου με ακουστικά.. πραγματικά έντονο συναίσθημα..


by L.A

1 σχόλιο:

  1. το 1991 ανακαλυψε τυχαια ενας φιλος αυτο το αριστουργημα (χωρις να τον ακουσω τον εγραψα σε μια κασσετα) το πρωτο άκουσμα με ακουστικα σε ενα παλιο walkaman ακομα θυμαμαι την πλακα που επαθα φοβερα συναισθηματικος δισκος απο τοτε μεχρι σημερα ο vini και οι εκαστοτε παρεες του μου κρατουν συντροφια εχω τα παντα απο DURUTTI COLUMN και το χρωσταω στο LC

    ΑπάντησηΔιαγραφή